هر شب موقع بستن صندوق ها وقتی بانكی
پول كم می آورد، می تواند از
بانك دیگر قرض كند تا فردا آن را پس بدهد. از آنجا كه همه
بانك ها مثل یك سیستم یكپارچه به هم متصل هستند،همیشه یك
بانك مازاد دارد و حتما یك
بانك بدهی دارد. به گزارش آریا بازار به نقل از خبر آنلاین، بانك‌هایی كه در این بازار كه
بانك مركزی 9 سال پیش ایجاد كرد، از همدیگر برای مدت كوتاهی
پول قرض می گیرند، بدون اینكه از
بانك مركزی
پول قرض كنند،سود
پول را می پردازند و كارشان را راه می اندازند.
اما منتقدان می گویند كاركرد این بازارسبب شده كه نرخ سود بانكی پایین نیاید و نرخ سود تسهیلات اعطایی به مردم توسط بانكها كم نشود.
نقد دیگر به بازار بین بانكی است است كه تا امروز
بانك مركزی برای دارایی منجمد شده
بانك ها چاره اندیشی نكرده است. از همین رو این موضوع باعث شده تا هزینه تمام شده
پول برای
بانك ها بالا باشد.
با این حال
بانك مركزی به استناد بررسی های آماری اعلام كرده كه این بازار در سال گذشته از رشد قابل توجهی برخوردار بوده و این موضوع موید اتكا بانكها به منابع مازاد خود در كوتاه مدت است.
بررسی های
بانك مركزی نشان می دهد كه میانگین نرخ سود در سال 1392 رقم 23.02 بوده كه این رقم در سال 1393 با رشد همراه شده و به رقم 27 درصد رسیده است. در سال 1394 و 1395 این نرخ رو به كاهش گذاشته به طوری كه در سال 1395 نرخ سود به رقم 18.62 بدست آمده است. موضوعی كه برخی منتقدان البته معتقدند كه ارقام بیش از آن‌چیزی است كه
بانك مركزی اعلام می كند.
با این حال
بانك مركزی اعلام كرده كه بازار بین بانكی از آنجا حائز اهمیت است كه به عنوان تنظیم كننده بازار كلیه امور مربوط به برنامه ریزی، سازماندهی، هماهنگی، تدوین مقررات، نظارت، كنترل و تسویه معاملات می پردازد و ازین جهت موجب تنظیم سیاستهای پولی است. بنایراین حمایت از نرخ سود مشخص شده توسط
بانك مركزی از طریق مداخله در بازار سبب تنظیم سیاست های پولی شده است.
در عین حال كارشناسان معتقدند، در شرایطی كه اقتصاد ایران
بانك محور است،كاركرد بازار بین بانكی اهمیت بسیاری دارد.به گفته آنها اصلی‌ترین كاركردهای بازار بین بانكی مدیریت نقدینگی و سیاستگذاری پولی است. زیرا سبب می شود كه
بانك مركزی با حضور در بازار بین بانكی، بر سیاستگذاری پولی نظارت بیشتری داشته باشد.
در واقع
بانك مركزی از یك طرف بر تمام معاملات و فعالیت‌های انجام شده در بازار بین بانكی نظارت می‌كند و از سوی دیگر جهت اثرگذاری بر متغیرهایی چون كل‌های پولی یا نرخ سود كوتاه‌مدت، وارد مبادلاتی با بانك‌های حاضر در بازار بین بانكی می‌شود.
از سوی دیگر تجارب بین‌المللی در این رابطه نشان می‌دهد كه هر چند بانكها اصلی‌ترین بازیگران بازار بین بانكی را شكل می‌دهند، اما موسسات دیگری نیز با تایید
بانك مركزی می‌توانند در این بازار حضور یابند.
لیزینگ‌ها، تعاونی‌های اعتبار، بیمه‌ها، صندوق‌های بازنشستگی و غیره، برخی از این موسسات را شكل می‌دهند ؛البته به شرطی كه حجم گردش مالی فعالیت‌های‌شان از حداقل مشخصی كه توسط
بانك مركزی معین می‌شود، بالاتر نرود.
در بازار بین بانكی كشور گرچه در حال حاضر صرفا بانكها و موسسات اعتباری حضور دارند، اما كارشناسان توصیه می‌كنند كه
بانك مركزی زمینه حضور موسسات شایسته دیگر را نیز فراهم كند.
چه آنكه بازار بین بانكی به عنوان یكی از مهم‌ترین بازارهای موجود در نظام مالی كشور ظرفیت‌های خوبی دارد كه می‌توان با استفاده از آنها به توسعه بازار بین بانكی كشور اقدام كرد.